Osoby, które planują złożyć pozew do sądu w celu zakwestionowania WIBOR-u w swojej umowie kredytowej, muszą dobrze się do tego przygotować. Jednym z etapów jest zebranie materiału dowodowego, który pomoże wykazać negatywne skutki stosowania tego wskaźnika oraz uchybienia po stronie banku. Podpowiadamy, jakie dokumenty mogą być potrzebne do unieważnienia WIBOR.
Umowa kredytowa – podstawowy dokument do unieważnienia WIBOR
Jeśli kredytobiorca nie wie, jak przygotować się do złożenia pozwu o WIBOR, w pierwszej kolejności powinien sięgnąć do swojej umowy kredytowej. To właśnie ona stanowi punkt wyjścia do analizy kredytu opartego na zmiennej stopie procentowej. Sąd, sprawdzając ten dokument, ocenia, czy bank prawidłowo poinformował kredytobiorcę o ryzyku wynikającym z mechanizmu ustalania tej stawki. Do umowy z WIBOR-em należy dołączyć także wszystkie aneksy, załączniki i regulaminy. Pozwala to ustalić, czy bank wyjaśnił sposób wyliczania oprocentowania oraz, czy nie pominął informacji, które mogły mieć wpływ na decyzję kredytobiorcy. Zdarzają się przypadki, w których zapisy dotyczące WIBOR-u są nieprecyzyjne lub nie wyjaśniają, na jakiej podstawie ustalana jest wysokość raty.
Załączniki do umowy kredytowej potrzebne do unieważnienia WIBOR
Załączniki rozszerzają treść umowy kredytowej i doprecyzowują warunki finansowania. Przy pozwie o WIBOR pomagają ocenić, czy bank rzetelnie poinformował klienta o ryzyku wynikającym z mechanizmu ustalania oprocentowania. Mogą również wskazywać na brak przejrzystości lub niejednoznaczność zapisów dotyczących zmiennej stopy. Poniżej znajdują się najczęściej dołączane dokumenty do umowy z WIBOR-em.
- Tabela oprocentowania lub wzór na obliczanie raty – zawiera schemat naliczania rat. Brak odniesienia do źródła notowań WIBOR może świadczyć o braku transparentności.
- Tabela opłat i prowizji – pokazuje koszty związane z kredytem: prowizje, ubezpieczenie, wcześniejszą spłatę. Dane te wpływają na ocenę całkowitego kosztu kredytu.
- Regulamin kredytowania lub regulamin banku – opisuje zasady udzielania i obsługi kredytu. Często zawiera zapisy pozwalające bankowi zmieniać oprocentowanie bez jasnych reguł.
- Formularz informacyjny (FIDU) – zestawia parametry kredytu, w tym typ oprocentowania. Brak jasnych danych o wpływie WIBOR-u może działać na niekorzyść banku.
- Oświadczenia klienta o zapoznaniu się z ryzykiem – podpisywane przez klienta, zwykle mają ogólną treść. Rzadko precyzują rzeczywiste ryzyko zmiennego oprocentowania.
- Zgody na przetwarzanie danych i inne dokumenty formalne – pozwalają sprawdzić, jakie informacje bank zebrał i jak ocenił zdolność kredytową klienta.
Czy harmonogram spłat pomaga w zakwestionowaniu WIBOR?
Harmonogram spłat rat kredytu pokazuje, w jaki sposób bank rozłożył spłatę zobowiązania w czasie i dzięki niemu można porównać, jak zmieniała się wysokość rat w zależności od notowań WIBOR-u. Przy sporządzaniu pozwu o WIBOR harmonogram pozwala wykazać, jak stawka wpływała na wysokość miesięcznych obciążeń kredytobiorcy. Zestawienie rat w ujęciu miesiąc po miesiącu umożliwia wskazanie momentów, w których rata zaczęła rosnąć gwałtownie i przekraczała pierwotne prognozy.
Inne dokumenty przydatne do usunięcia WIBOR z umowy
W sprawie o unieważnienie umowy z WIBOR-em przydatne są także inne materiały poza samą umową i jej załącznikami. Potwierdzenia przelewów oraz historia rachunku bankowego umożliwiają zestawienie faktycznych wpłat z harmonogramem i wykazanie, że wzrost rat był skutkiem działania stawki WIBOR. Korespondencja z bankiem może ujawniać, jak instytucja przedstawiała ofertę oraz czy informowała klienta o ryzyku. Znaczenie mogą mieć również ulotki i reklamy, które budowały wizerunek kredytu jako stabilnego. Dokumenty związane z oceną zdolności kredytowej, zaświadczenia o zatrudnieniu, PIT-y i umowy o pracę pomagają ocenić, czy bank odpowiedzialnie ocenił ryzyko po stronie klienta. Z kolei raporty BIK oraz zestawienia innych zobowiązań pokazują całościową sytuację finansową kredytobiorcy.
Podstawowym dokumentem, który należy przedłożyć w sądzie, jest umowa kredytowa wraz ze wszystkimi aneksami i załącznikami. Przydatne mogą być również: harmonogram spłat, materiały reklamowe, korespondencja z bankiem, dokumenty potwierdzające zdolność kredytową oraz potwierdzenia przelewów. Liczy się wszystko, co może posłużyć jako dowód na to, że klient nie został rzetelnie poinformowany o sposobie działania zmiennej stopy procentowej.