11 września 2025 r. Rzecznik Generalny TSUE wydał opinię w sprawie C-471/24. Sprawa dotyczy polskiego kredytobiorcy, który zakwestionował umowę kredytu hipotecznego opartego o wskaźnika WIBOR.
Pytania prejudycjalne Sądu Okręgowego w Częstochowie dotyczące WIBOR
Sprawa trafiła do TSUE na skutek zadania przez Sąd Okręgowy w Częstochowie pytań prejudycjalnych:
- Czy postanowienia umowy kredytowej oparte o wskaźnik WIBOR mogą być kontrolowane pod kątem ich nieuczciwości?
- Czy takie zapisy – nawet jeżeli odnoszą się od głównych warunków umowy – podlegają ocenie sądu?
- Czy brak rzetelnego poinformowania konsumenta o ryzyku zmiennej stopy procentowej oraz nietransparentny sposób ustalania wskaźnika naruszają równowagę kontraktową stron?
- Jeżeli klauzule opisane powyżej zostaną uznane za niedozwolone, czy taka umowa może obowiązywać wyłącznie z marżą banku, co w praktyce prowadziłoby do przekształcenia kredytu w produkt o stałym oprocentowaniu?
Natomiast opinia Rzecznika Generalnego TSUE jest skutkiem rozprawy przeprowadzonej przed Trybunałem w dniu 11 czerwca 2025 r. To wtedy po przedstawieniu stanowisk przez strony, zdecydowano, aby Rzecznik Generalny zajął swoje stanowisko.
Jaką opinię wydał Rzecznik Generalny TSUE w sprawie WIBOR?
Dziś już znamy opinię Rzecznika Generalnego, w której wskazano następująco:
- Dyrektywa 93/13/EWG ma zastosowanie do klauzul WIBOR, a postanowienia dotyczące wskaźnika WIBOR mogą być badane przez sąd. Klauzule oparte o wskaźnik referencyjny WIBOR mogą podlegać ocenie pod kątem przejrzystości nieuczciwych warunków umownych.
- Bank ma obowiązek wskazać nazwę i administratora stawki referencyjnej WIBOR. Konsument musi rozumieć, jak działa wskaźnik WIBOR i jakie mogą być skutki finansowe niesie jego zastosowanie.
- Sąd krajowy powinien badać, czy zapisy umowy odnoszące się do wskaźnika WIBOR są zgodne z zasadą dobrej wiary i nie prowadzą do rażącej nierównowagi pomiędzy kredytobiorcą a bankiem. Sąd powinien ustalić, czy bank mógł słusznie zakładać, że konsument zaakceptowałby taki warunek, gdyby miał pełne informacje i możliwość indywidualnych negocjacji.
Ponadto sama w sobie stawka referencyjna WIBOR ani jej sposób tworzenia nie jest przedmiotem analizy, ale ocenie podlega przejrzystość i uczciwość klauzul w umowach – podkreśliła Rzecznik Generalny TSUE Laila Medina.
Choć opinia nie jest wiążąca, to jest to optymistyczny zwiastun wyroku, który już niebawem zostanie wydany przez TSUE. Opinia Rzecznika Generalnego TSIE w sprawie C-471/24 jest niewątpliwie ważnym krokiem w dyskusji o ochronie konsumentów. Czy kredytobiorcy złotówkowi podzielą losy frankowiczów? Wiele wskazuje, że i tym razem prawo stanie po stronie konsumentów.
W naszej kancelarii od lat reprezentujemy kredytobiorców przeciwko bankom. Zaangażowanie w każdą sprawę i doświadczenie pozwalają skutecznie zmierzyć się z przeciwnikiem takim jak bank. Zapraszamy do kontaktu już dziś!