Wystąpienie kredytobiorcy z pozwem przeciwko bankowi wiąże się z podniesieniem konkretnych roszczeń. Istnieje kilka roszczeń w przypadku stwierdzenia nieuczciwości klauzuli zmiennego oprocentowania opartego o stawkę WIBOR. Dobór odpowiedniego roszczenia należy za każdym razem omówić z prawnikiem specjalizującym się dochodzeniem roszczeń od banku. Czytaj dalej i dowiedz się więcej.
Nieważność umowy kredytu opartego o WIBOR
Do sądu można wystąpić o ustalenie nieważności umowy kredytu w całości. Sąd, który podzieli zdanie, że umowa kredytu zawiera niedozwolone postanowienia umowne może stwierdzić w wyroku, że umowa nie istnieje. Dla kredytobiorcy oznacza to, tak jakby umowa nigdy wcześniej nie istniała. W przypadku stwierdzenia przez sąd, że umowa kredytu jest nieważna, kredytobiorca zobowiązany jest zwrócić do banku całą kwotę, którą wypłacił bank. Jednocześnie bank jest zobowiązany zwrócić kredytobiorcy wszystkie comiesięczne spłaty oraz opłaty około kredytowe.
Stwierdzenie bezskuteczności klauzuli oprocentowania opartej o WIBOR
„Odwiborowanie” to pojęcie, którym możemy się posłużyć do określenia zmiany sposobu oprocentowania kredytu. Proponujemy dwa rodzaje roszczeń, których będzie odwiborowanie umowy kredytu. Pierwszy rodzaj tzw. „odwiborowania” to usunięcie z umowy postanowień dotyczących oprocentowania. W tym przypadku sąd stwierdza, że umowa obowiązuje dalej, ale z jej treści wykreśla się nieuczciwe postanowienia dotyczące oprocentowania. Kredytobiorca ma roszczenie do banku o zwrot nadpłaconych rat. W takim przypadku warunki dalszego wykonywania umowy powinny zostać ustalone na nowo, a kredytobiorca zobowiązany jest do spłacania jedynie rat kapitałowych. Roszczenie to jest analogiczne do sankcji kredytu darmowego.
Określenie oprocentowania w oparciu o marżę
Drugim rodzajem roszczenia o tzw. „odwiborowanie” polegającym na usunięciu z umowy postanowień dotyczących oprocentowania jest ustalenie oprocentowania kredytu w oparciu o samą marżę. Kredytobiorca w dalszym ciągu wykonuje umowę, czyli spłaca kredyt, ale oprocentowanie jest stałe i jest nim wartość marży ustalonej w umowie kredytu. Kredytobiorca w takim przypadku ma roszczenie do banku o zwrot nadpłaconych rat. W ten sposób z umowy zostaje wyeliminowane wadliwe postanowienie (klauzula zmiennego oprocentowania oparta o WIBOR) i na nowo określa się warunki jej wykonywania według stałego oprocentowania opartego o marżę.
Wybór odpowiedniego roszczenia zależy od indywidualnej sytuacji kredytobiorcy oraz treści zawartej umowy kredytowej. Każdy przypadek warto skonsultować z prawnikiem, aby właściwie ocenić możliwe skutki finansowe i prawne podjętych działań.